مصرف پیاز از نظر طب سنتی و ایرانی

چند نکته در مورد «پیاز»، برگرفته از جلد پنجم کتاب «الشامل لصناعة الطبیة» نوشته ابن نفیس (قرن هفتم هجری قمری)، از بزرگترین حکما و اطبای مسلمان، و اولین کاشف گردش خون ریوی در کتاب «شرح تشریح قانون». گزینش  مطلب، و برگردان از عربی توسط دکتر مجید انوشیروانی انجام شده است.

هرچه تندی و تیزی پیاز، بیشتر و شکل آن کشیده تر باشد، «جوهر ناری» آن بیشتر است و بنابراین گرمی و خشکی بیشتری در بدن پدید می آورد. پیاز گرد سفید از پیاز کشیده سرخ، به اعتدال نزدیک تر است و برای مصرف روزانه در سالاد و در پخت و پز مناسبتر است. چنین پیازی در هنگام پوست کندن و خرد کردن نیز سوزش چشم کمتری ایجاد می کند.

 
کسانی که در هوای گرم دچار سردرد می شوند از خوردن پیاز خام (به خصوص پیاز سرخ کشیده) در تابستان جداً پرهیز کنند.

در مجموع پیاز خام بیشتر حالت دارویی دارد (کیفیت های گرمی و خشکی بدن را افزایش می دهد) و پیاز پخته بیشتر حالت غذایی دارد ولی از آن خلطهای غلیظ سوداوی و بلغمی حاصل می شود.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران (بدون)
نویسنده متن فوق: » عرشیا ( چهارشنبه 97/3/2 :: ساعت 4:41 عصر )